ΦΑΝΤΑΣΙΑ-ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Έξω η νύχτα ήταν παγωμένη και σκοτεινή ,ο αέρας φυσούσε δυνατά και μετά βίας ο μπαμπάς Μελένιος κρατούσε την πόρτα..μα δεν έβλεπε κάποιον ή κάτι!...Αλλά για μια στιγμή...Τι είναι αυτό που κείτεται εκεί; Δυο μικρά σκιουράκια κείτονταν στο πλάι ακίνητα και παγωμένα.Φώναξε την γυναίκα του γρήγορα να τον βοηθήσει να τα σηκώσει και να φέρει μέσα. Τα έβαλαν στον καναπέ δίπλα στο φουντωμένο τζάκι και για να ζεσταθούν τους έφτιαξαν και δυο κούπες γάλα ζεστό. Τα έτριβαν για να ζεσταθούν και να σταματήσουν να τρέμουν ώστε να μπορέσουν να τα ρωτήσουν πώς τα λένε και πως βρέθηκαν έξω στο κρύο μια τέτοια άγρια νύχτα.

Μια ώρα αργότερα βρίσκει την οικογένεια Μελένιων και τα δύο σκιουράκια που είχαν συνέλθει πια, να τρώνε στο οικογενειακό τραπέζι όλοι μαζί σαν να ήταν χρόνια φίλοι.Όμως το κουβάρι της πικρής τους ιστορίας δεν είχε ακόμη ξετυλιχτεί! Είχαν αποκαλύψει μόνο τα ονόματά τους, Ντίκη και Μάγια και ότι ήταν αδελφάκια. Επίσης είπαν ότι χάθηκαν στο δάσος εκεί που έψαχναν τον μπαμπά τους. Ο μπαμπάς Μελένιος δεν ήθελε να τους ζορίσει άλλο μιας και κατάλαβε πως κάτι άλλο σοβαρό κρυβόταν, αλλά αυτό που προείχε τώρα ήταν να συνέλθουν και να βοηθήσει τους απρόσκλητους επισκέπτες του.

Τα μικρά αρκουδάκια έπαιξαν μαζί με τα δύο σκιουράκια και εκείνα ενώ στην αρχή ήταν διστακτικά και φοβόντουσαν μέσα σε λίγη ώρα ξεθάρρεψαν και έπαιζαν και γέλαγαν μαζί τους.Η ώρα πέρασε και ήρθε η ώρα του ύπνου. Βολεύτηκαν αμέσως στο κρεβατάκι του Μελή και ο Μελής μαζί με την Μελούλα στο δικό της, καληνυχτήθηκαν και ευχαρίστησαν ξανά την οικογένεια για την φιλοξενία και αποκοιμήθηκαν.Ο μπαμπάς Μελένιος με την μαμά Μελένια δεν μπορούσαν να κοιμηθούν, σκέφτονταν τι ακριβώς να έγινε εκείνη την νύχτα έξω στο δάσος, και που να ήταν αυτός ο πατέρας σκίουρος τώρα..Κάτι δεν κόλλαγε στην ιστορία που τους διηγήθηκαν τα δύο σκιουράκια.Έτσι σκέφτηκαν πως το πρωί θα έπρεπε να τους αποσπάσουν την αλήθεια αλλά με τρόπο!

Το πρωί σηκώθηκε η μαμά Μελένια για να τους ετοιμάσει το πρωινό αλλά επειδή ήταν αρκετά ακόμα νυσταγμένη ζήτησε και την βοήθεια του μπαμπά Μελένιου. Βλέπετε τώρα είχαν και δύο ακόμη στόματα να περιποιηθούν! Μόλις όμως έφτασαν στην τραπεζαρία, τι να δουν;Το μεγάλο τους τραπέζι στολισμένο, τα πιάτα τους γεμάτα μελένιες λιχουδιές που μοσχοβολούσαν και ζεστό μυρωδάτο τσάι τους περίμενε. Δευτερόλεπτα μετά άρχισαν να αναρωτιούνται ποιος να τα ετοίμασε όλα αυτά αφού τα αρκουδάκια κοιμόντουσαν το ίδιο και τα σκιουράκια, ή μήπως όχι;

Τότε έφτασαν τα δύο σκιουράκια με το τελευταίο πιάτο στο χέρι, το δικό τους το καθένα.Τους είπαν ότι ήθελαν να τους κάνουν έκπληξη και με αυτόν τον τρόπο να τους ευχαριστήσουν για τη τόσο ζεστή τους φιλοξενία. Οι γονείς αρκούδοι όμως τα μάλωσαν γιατί τα παιδιά δεν κάνει να εργάζονται και αυτή δεν ήταν δουλειά τους.Τότε όμως αποκαλύφτηκε η μισή κρυφή αλήθεια.

Τα σκιουράκια εκεί που έμεναν με την μητριά τους πάντα κάνανε όλες τις δουλειές του σπιτιού, κρυφά όμως από τον μπαμπά τους που όμως στα αλήθεια δεν ήξερε τίποτα και νόμιζε ότι πήγαιναν στο σχολείο και διάβαζαν τα μαθήματά τους.Φοβερό, σκέφτηκαν οι γονείς αρκούδοι και απαράδεκτο να εκμεταλλεύεται μια μάνα τα παιδιά της, ας είναι και μητριά! Η μαμά Μελένια δεν ήθελε να τρομάξει με παρατηρήσεις τα μικρά σκιουράκια και άλλαξε κουβέντα τώρα που ήρθαν και τα μικρά αρκουδάκια για να φάνε το πρωινό τους. «Θα το συνεχίσουμε αργότερα παιδιά» είπε και έκατσαν να απολαύσουν τα μοσχομυριστά εδέσματα των μικρών τους φίλων.