ΦΑΝΤΑΣΙΑ-ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Το καράβι τους άρχισε σιγά - σιγά το θαυμάσιο ταξίδι του.Ένα ταξίδι μέσα στη δημιουργία, τη γνώση και τη περιπέτεια.Όλο αυτό τον καιρό έμαθαν πολλά και σπουδαία πράγματα:

Στην αρχή έμαθαν να ζωγραφίζουν, να πλάθουν με το ζυμαράκι τους διάφορα σχήματα, έμαθαν να χορεύουν και να παριστάνουν διάφορα ζώα, να κάνουν γυμναστική και παίζουν με τα πολλά, πάρα πολλά παιχνίδια που βρίσκονταν σε όλες τις καμπίνες του καραβιού.

Αργότερα έμαθαν τους κανόνες που έχει κάθε καράβι που θέλει να πιστεύει ότι είναι σπουδαίο:
Τους κανόνες και τα συναισθήματα.Έμαθαν πως πρέπει να μιλάνε μεταξύ τους, πώς να δείχνουν την αγάπη τους και το θυμό τους, πώς να ζητάνε κάτι.

Αλλά έμαθαν και για τους κανόνες της καθαριότητας στη κουζίνα, στη τουαλέτα και πως όταν τελειώνουν το παιχνίδι τους ή τη δουλειά τους να συγυρίζουν. Μάλιστα όταν έφτανε η ώρα να συγυρίσουν έλεγαν ένα τραγουδάκι:

                                     «Βάλε τάξη όλα να ναι καθαρά
                                 Να΄ σε εντάξει να μοιράζεται η δουλειά»

Μετά τα παιδιά άρχισαν να κάνουν ακόμα πιο σπουδαία πράγματα.
Έμαθαν να γράφουν, να μετράνε αριθμούς, να φτιάχνουν δύσκολα πάζλ, να φτιάχνουν μπισκότα, να παίζουν στο κομπιούτερ και άλλα πολλά που θα χρειαστώ ένα τόνο σελίδες για να τα γράψω. Και μη νομίζετε ότι οι ήρωες μας δεν κατέβαιναν από το καράβι καθόλου.Το καράβι αυτό έκανε πολλές στάσεις.

Επισκέφτηκαν κινηματογράφους, θέατρα, κουκλοθέατρα, μουσεία, ελαιοτριβεία, μα και σπουδαίες χώρες όπως την Ινδία όπου τα κορίτσια όταν μεγαλώσουν ζωγραφίζουν μια κόκκινη ελιά στο μέτωπο τους, την Αφρική με την απέραντη ζούγκλα όπου ζουν ελέφαντες, λιοντάρια, τίγρεις, καμηλοπαρδάλεις και άλλα πολλά, τη Γαλλία με το σπουδαίο Πύργο του ’ιφελ και την πανέμορφη Ελλάδα με τα πολλά νησάκια της και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μα το πιο, πιο σπουδαίο απ όλα αυτά ήταν όταν ανακάλυψαν μαζί με τους τρείς εκπαιδευτές τους το Χρίστο, τη Πωλίνα και τη Κρίστια, ένα μικρό καταπράσινο νησί με καταρράκτες, λιμνούλες και όλων των ειδών λουλουδάκια και πουλιά. Εκεί λοιπόν βρήκαν τον μεγαλύτερο θησαυρό του κόσμου.Ήταν κρυμμένος βαθιά στη κουφάλα του πιο γέρικου δέντρου.Τα παιδιά βρήκαν το μικρό, χρυσό μπαούλο και κάνοντας ένα κύκλο κάθισαν στο χώμα γεμάτα αγωνία για να το ανοίξουν.Το ανοίγουν λοιπόν και τι να δούν!
Πολλά χρυσά φλουριά που πάνω τους το καθένα έγραφε μια πολύ μικρή αλλά συνάμα και σπουδαία λέξη:
                  «ΦΙΛΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΓΝΩΣΗ
                                        ΖΩΗ, ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ»

Τα παιδιά τότε σκέφτηκαν ότι ήρθε η ώρα να γυρίσουν πίσω.
Τα μπαούλα τους τώρα είχαν γεμίσει με πολλά από εκείνα τα «χρυσά φλουριά» και σίγουρα θα τα κουβαλάνε πάντοτε μαζί τους.Το ταξίδι τους ήταν τόσο συναρπαστικό!Υπάρχουν όμως μέρη που δεν έχουν εξερευνήσει ακόμα
Και περιμένουν με λαχτάρα πότε θα ξεκινήσει το επόμενο ταξίδι που σχεδιάζουν τώρα να είναι πιο μακρινό πιο συναρπαστικό και πιο σπουδαίο!
Κατεβαίνοντας από το καράβι τους αποχαιρέτησαν το ένα το άλλο, έκαναν το «πειρατικό χαιρετισμό» στους απίθανους καπετάνιους τους και υποσχέθηκαν να μείνουν για πάντα φίλοι.


                                                                                       Σας αγαπώ φίλοι μου!!!!!